Het archief van de burgerlijke stand van Amsterdam is voor een heel groot deel gedigitaliseerd. Dat begrip zegt u natuurlijk helemaal niets. Voor mij betekent het dat ik vanachter mijn bureau de tienjarige en eenjarige tafels kon doorzoeken en zo uw geboorteakte kon vinden.
Daaruit ontstaat meteen een beeld dat mij raakt: uw vader was ‘afwezend’ toen uw moeder op 18 maart 1895 om drie uur ’s nachts thuis beviel van u: Hendricus Petrus Josephus. Ze werd bijgestaan door ‘Doctor’ Jan Hermans. Zo ging dat als als je man zeeman is.
Voor mij is het nauwelijks voor te stellen dat ouders niet bij elkaar zijn bij de geboorte van hun kind. Mijn man was van groot belang voor mij bij de bevalling van onze twee dochters. Ook voor hem was het een van de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven.
Hoe anders was het leven van een zeeman. Voor uw ouders zou het bijzonder geweest zijn, als uw vader wel bij uw geboorte aanwezig had kunnen zijn. Alleen bij de geboorte van zijn oudste kind was hij, toevallig misschien, wel thuis. Bij de volgende vijf kinderen stond uw moeder er alleen voor.
Nu weet ik natuurlijk dat het in die tijd niet gebruikelijk was, dat vaders meehijgden en van dichtbij geconfronteerd werden met het hele feest van bloed, poep, zweet en tranen dat nu eenmaal gepaard gaat met een bevalling. Maar zo gauw dat achter de rug was, mochten ze de boreling toch direct bewonderen en de moeder dankbaar in hun armen nemen. Opgelucht dat ze het overleefd had. Ook konden ze zich misschien in huis nuttig maken. Want dat is toch niet te doen: het huishouden runnen, voor kleine kinderen zorgen en tussen de bedrijven door ook nog bevallen van een nieuw kind? En dat in een tijd zonder afwasmachine, wasmachine, droger en alle handige hedendaagse keuken attributen. Hoe deed uw moeder dat?
Hoe deed uw vrouw dat? Want ook u wist hoe het is om ver weg te zijn op het moment dat uw kinderen geboren werden.
